Czy poprawne jest nazywanie ekstraktu grzybowego według stopnia ekstrakcji?
Stopień ekstrakcji ekstraktu grzybowego może się różnić w zależności od kilku czynników, w tym rodzaju grzyba, zastosowanej metody ekstrakcji i stężenia pożądanych składników aktywnych w produkcie końcowym.
Na przykład niektóre powszechnie stosowane grzyby w ekstraktach obejmują między innymi reishi, shiitake i lwia grzywa. Współczynnik ekstrakcji tych grzybów może wynosić od 5:1 do 20:1 lub więcej. Oznacza to, że do wyprodukowania jednego kilograma skoncentrowanego ekstraktu potrzeba od pięciu do dwudziestu kilogramów suszonego grzyba.
Należy jednak pamiętać, że współczynnik ekstrakcji nie jest jedynym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę przy ocenie jakości i skuteczności ekstraktu z grzybów. Ważne są również inne czynniki, takie jak stężenie beta-glukanów, polisacharydów i innych związków bioaktywnych, a także czystość i jakość ekstraktu.
Nazywanie ekstraktu grzybowego wyłącznie na podstawie stopnia ekstrakcji może wprowadzać w błąd, ponieważ sam współczynnik ekstrakcji nie daje pełnego obrazu mocy, czystości i jakości ekstraktu.
Jak wspomniałem wcześniej, inne czynniki, takie jak stężenie związków bioaktywnych, czystość i jakość, są również ważnymi czynnikami branymi pod uwagę przy ocenie ekstraktu z grzybów. Dlatego ważne jest, aby szukać dodatkowych informacji na etykiecie lub opakowaniu, takich jak rodzaj użytego grzyba, konkretne składniki aktywne i ich stężenia oraz wszelkie badania lub środki zapewnienia jakości podjęte w procesie produkcyjnym.
Podsumowując, chociaż współczynnik ekstrakcji może być użyteczną informacją przy ocenie ekstraktu z grzybów, nie powinien być jedynym branym pod uwagę czynnikiem i nie powinien być stosowany jako jedyna podstawa do nazewnictwa ekstraktu.
Czas publikacji:19 kwietnia-2023